Shembuj të sjelljes së dhimbjes janë të bollshme në botën e kafshëve. Soorat, të cilat formojnë lidhjet e përjetshme të çifteve, grumbullojnë në trupat e të vdekurve të tyre, zhyten dhe fluturojnë dhe lëshojnë një thirrje që thërret zogj të tjerë.

Ka një numër të madh të shimpanzave dhe primateve të tjerë që refuzojnë të lëshojnë trupat e foshnjeve të vdekur dhe mbajnë për disa ditë me rradhë, madje edhe pas dekompozimit të trupit, transmeton portali arbresh.info

Në një rast në Guinea, një nënë shimpanzë mbajti fëmiën e saj të vdekur për 68 ditë.

Shkencëtarët kanë gjetur se disa kafshë mbajnë të vdekurit në gjoks, ndërsa macet dhe qentë refuzojnë të janë kur u vdes dikush.

Edhe gjitarët tjerë brengosen për humbjen e më të dashurve të tyre.

Balenat janë të njohura për mbartjen e trupave të vdekur për disa ditë.

Rasti i fundit ishte me balenën Orca, e cila për 17 ditë me rradhë mbajti trupin e foshnjës së saj të vdekur.

Një sjellje e tillë ngjan shumë me zinë, por shkenca na tregon se ky është edhe një qëllim evolucionar.

Kafshët, si njerëzit, janë krijesa shoqërore. Ata formojnë marrëdhënie me njëri-tjetrin dhe në një farë pike vdekja i sjell këto marrëdhënie në fund.

“Ata janë të lidhur me njëri-tjetrin, sikurse edhe ne”, tha Barbara King, autorja e librit “Si mbajnë zi kashfët”.  “Ne jemi të gjithë të përshtatur shoqërisht, dhe në shumë mënyra truri ynë është i lidhur edhe në mënyrë të ngjashme. Pse nuk do të mbajnë zi?”

Studimet e trurit duket se e forcojnë rastin për pikëllimin e kafshëve. Vuajtja njerëzore lehtësohet nga lëvori frontale, bërthamë accumbens dhe amygdala, dhe ne ndajmë atë anatominë bazë me shumë kafshë të tjera. Disa studiues mendojnë se nëse kafshët do të brengosen, mekanizmat në punë mund të jenë pararendësit evolutivë të procesit tonë të zisë.

Sipas shkencëtarës, besohet se sorrat përpos që mbajnë zi për të vdekurit, bëjnë thirrje edhe për të gjetur shkaktarin e vdekjes.

Megjithatë, shkenca është duke punuar shpejt për të gjetur nëse kafshët vërtetë mbajnë zi, ose nëse thjesht po antropomorfizojmë dhe etiketojmë sjelljen e tyre si pikëllim./arbresh.info/